Γιάννης Μαγκλής: Οι κολασμένοι της θάλασσας.

«Χαρισμένο στους ταπεινούς συντρόφους μου τους σφουγγαράδες» γράφει ο Γιάννης Μαγκλής στην αρχή του βιβλίου του «Οι κολασμένοι της θάλασσας».

Ιστορίες και διηγήματα για τη σκληρή ζωή στην Κάλυμνο. Τους σφουγγαράδες που έφευγαν κάθε Απρίλιο για έξι μήνες. Για τις γυναίκες τους, που έμεναν πίσω με την αγωνία για το αν θα επιστρέψουν οι άντρες τους. Για τις απάνθρωπες συμπεριφορές των καπεταναίων στα πληρώματά τους. Για το σκάφανδρο και το οξυγόνο που τελείωνε στις βούτες, για τους σακατεμένους που άφηνε η «μηχανή», για το λιμάνι που γέμιζε από κόσμο με την προσμονή του καϊκιού το φθινόπωρο, για τα λίγα λόγια του γράμματος από τη μακρινή Μπαρμπαριά, για το ψάρι που «έφαγε» πολλούς... Ένα ταξίδι στον σκληρό κόσμο αυτών των ανθρώπων... Αλλά και ένα ταξίδι στο πάθος για τη θάλασσα, στις ακρογιαλιές, στα μακρινά μέρη. Σε έρωτες, που τους χώριζε για έξι μήνες, η άλλη ερωμένη, η θάλασσα...

Ο Θωρής ο στενόκαρδος, ο Αλέξης ο ατρόμητος σφουγγαράς, ο κατατρεγμένος Βαγγέλης ο βουτηχτής, ο Καπετάν-Αντώνης, οι γυναίκες, τα παιδιά, οι μανάδες, είναι άνθρωποι που πάλεψαν να προκόψουν και να ζήσουν ανθρώπινα.

Γι' αυτό λοιπόν και είναι χαρισμένο σε αυτούς από τον συγγραφέα που έζησε και δούλεψε μαζί τους...