Για την Παλαιστίνη... Για όλους τους καταπιεσμένους λαούς του κόσμου... #1

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ                            ΙΣΟΤΗΣ

 

                      ΘΟΥΡΙΟΣ

Ως πότε, παλληκάρια, να ζούμεν στα στενά,

μονάχοι, σαν λιοντάρια, στις ράχες, στα βουνά;

σπηλιές να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά,

να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για πικρή σκλαβιά;

να χάνωμεν αδέλφια, Πατρίδα και γονείς,

τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;

Κάλλιο 'ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωη,

παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή!

τι σ' ωφελεί αν ζήσης και εισαι στη σκλαβιά

Στοχάσου πως σε ψένουν καθ΄ώραν στη φωτιά.

[...]

Σ' Ανατολή και Δύσι και Νότον και Βοριά

για την Πατρίδα όλοι να ΄χωμεν μια καρδιά•

στη πίστιν του καθένας ελεύθερος να ζη,

στην δόξαν του πολέμου να τρέξωμεν μαζί.

Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένοι και Ρωμιοί,

αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή ορμή,

για την Ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί,

πως είμαστε αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθή.

Οσ΄απ΄την Τυραννίαν πήγαν στην ξενιτειά, 

στον τόπον του καθένας ας έλθη τώρα πια•

και όσοι του πολέμου την τέχνην αγροικούν,

εδώ ας τρέξουν όλοι, Τυράννους να νικούν•

[...]

Λοιπόν, γιατι αργείτε-- τι στέκεσθε νεκροί•

Ξυπνήσατε, μην είσθε ενάντιοι κ' εχθροί.

Πως οι προπάτορες μας ωρμούσαν σαν θεριά,

για την Ελευθερίαν πηδούσαν στη φωτιά,

έτζι κ ημείς αδέρφια, ν' αρπάξωμεν για μια

τ' άρματα, και να βγούμεν απ' την πικρή σκλαβιά!

Να σφάξωμεν τους λύκους, που τον ζυγόν βαστούν 

και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά τους τυραννούν•

στεριάς και του πελάγου να λάμψη ο Σταυρός,

κ' εις την δικαιοσύνην να σκύψη ο εχθρός•

ο κόσμος να γλυτώση απ' αυτήν την πληγή

κ' ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την Γη!

Ρήγας Βελεστινλής

Το απόσπασμα του ποιήματος μεταφέρθηκε στο μονοτονικό σύστημα κρατώντας παράλληλα την ορθογραφία του πρωτότυπου