"...σε χωριά μακρυνά, πολιτείες θα περνάω των βουνών και των κάμπων, γεμάτος, το μύρο"...

Σε αυτή την πολιτεία των χωριών του Πηλίου, με τα μάτια να ακουμπούν σε βουνά γεμάτα από δάση καταφορτωμένων μηλιών και κερασιών, πλατανιών και γκυ, στη θάλασσα του Αιγαίου και τα νερά που παντού τρεχουν,  συναντήθηκα με τους παρακάτω στίχους του μεγάλου Ρώμου Φιλύρα. Κι έτσι, σαν ένα ταίριασμα με το μύρο, γης και στίχων, παντρεύτηκαν στο μυαλό μου και, τους αφήνω εδώ με συγκίνηση, να ταξιδέψουν στον απέραντο ιστό και να βρουν τους λίγους παραλήπτες τους... 

ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ

ΠΟΤΕ

Άζωη ζωή, σε βουνά, λειβάδια και δάση,

σ' άλση, πάρκα, βραγιές, περιβόλια και στάνες,

σ' ερημοκάλυβα, όπου, αγραυλοί, εικονοστάσι,

και το σήμαντρο, κάποτε, κρούει κι' οι καμπάνες.

Ουρανοί, αυγής και δύσης και λιακάδα κι' αέρας,

καθρεφτίζονται, σε γαληνά καμποτόπια,

'πάνω ατέρμων, καθάριος και γλαυκός ο αιθέρας,

κάτω, πέρα, σουραύλια βοσκών, ηχοσκόπια.

Πότε, εκείθε, από δω κ' εκεί πέρα, θα πάω,

σ' αγκαλιές θαλασσών και γυαλών για να γύρω,

σε χωριά μακρυνά, πολιτείες, θα περνάω

των βουνών και των κάμπων, γεμάτος, το μύρο.

Θα με πάρη, ένα χέρι, κι αλλού, θα με φέρη,

μακρυά, κι από πλήξη τοσόχρονη, ως τόσο,

θα ξυπνήσω, κει κάτω, κάτ' απ' άλλον αστέρι,

νέα ζωή, νέους στίχους, θα ζήσω, θα δώσω;

Το ποίημα του Ρώμου Φιλύρα αλιεύθηκε από την εξαιρετική σελίδα στο Facebook "Ποίηση Μεσοπολεμική", κρατώντας πάντα την ορθογραφία του πρωτότυπου.