Εαρινή ισημερία σήμερα... Κι από αύριο το φως θα νικάει το σκοτάδι... Η βαρυχειμωνιά όμως που σκεπάζει τον πλανήτη ανά του αιώνες δεν ξεγελιέται από τα παιχνίδια του φωτός. Συνεχίζει να παγώνει τις ψυχές των ανθρώπων όσο αυτές δεν ζεσταίνονται από τον αγώνα τους για έναν καλύτερο κόσμο κι απ' όσα λόγια αραδιάζουν στο χαρτί... Στο παρηγορητικό καταφύγιο των τυπωμένων λέξεων κι απόψε θα καταφύγω υποδεχόμενος την άνοιξη... Προσμένοντας όμως πάντα την έλευση της άνοιξης αυτού του καινούριου δίκαιου κόσμου...
Εφέτος άγρια μ' έδειρεν η βαρυχειμωνιά
που μ' έπιασε χωρίς φωτιά και μ' ηύρε χωρίς νιάτα,
κι η ώρα την ώρα πρόσμενα να σωριαστώ βαριά
στη χιονισμένη στράτα
Μα χτες καθώς με θάρρεψε το γέλιο του Μαρτιού
και τράβηξα να ξαναβρώ τ' αρχαία τα μονοπάτια,
στο πρώτο μοσκοβόλημα ενός ρόδου μακρινού
μου δάκρισαν τα μάτια
Κωστής Παλαμάς, Ρόδου μοσκοβόλημα, 1905
Μόνη παρηγοριά μας, οι λέξεις... Καλή Άνοιξη!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λέξεις κι η ελπίδα του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο! Καλή άνοιξη!
Διαγραφή