Εκατό αναρτήσεις... Λίγο παραπάνω από δύο χρόνια «φύλλα». Ακόμα θυμάμαι εκείνη τη μέρα που ανέβασα την πρώτη ανάρτηση. Πατώντας το κουμπί της επιβεβαίωσής της, ένιωσα ότι, βούτηξα σ' έναν άγνωστο ωκεανό. Κι αν, σκέφτηκα, δεν τα καταφέρω; Αν δεν ανεβάσω τίποτα άλλο ξανά; Πάει η υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου. Να γράψω την «αλήθεια» μου... Να μιλήσω για βιβλία και συγγραφείς. Για τη μεγάλη αυτή αγάπη που καίει την ψυχή μου. Μέρες, βδομάδες, μήνες, χρόνια, σχεδόν τρεις δεκαετίες τώρα... Κι όμως... Η μία ανάρτηση έφερε την άλλη. Και η άλλη την επόμενη... Πολλές φορές τρόμαξα... Η σιωπή μέσα μου με τρόμαζε... Θα τα καταφέρω να κρατήσω τα «φυλλαράκια» μου ζωντανά; Να συνεχίσω να γράφω για ό,τι αγαπώ; Γι' αυτή τη φωτιά της ανάγνωσης και της γραφής που καίει μέσα μου; Γι' αυτή την ανάσα μου; Το κέφι μου; Να προσφέρω ένα τόσο δα σποράκι στον ατελείωτο σιτοβολώνα της γνώσης;
Το μικρό αυτό το περιβολάκι των γραμμάτων λοιπόν, κλείνει δύο και κάτι χρόνια που καλλιεργείται! Σπάρθηκε με πολλή αγάπη και με όσο καλύτερους σπόρους μπορούσε! Άνθισε, κάρπισε και πλέον λογαριάζει τη συγκομιδή του! Ανάμεσα στα μονοπάτια του, κάτω από τις φυλλωσιές του, ο αέρας σκόρπισε λόγια για βιβλία, λόγια για τους γραφιάδες τους, κουβέντες γύρω από αυτά και μικρές μικρές ιστορίες του καλλιεργητή του... Με τις εκατό αυτές αναρτήσεις τους, τα "φύλλα", ευελπιστούν ότι, έστω και λίγο, φώτισαν τις ιστορίες που θα κάνουν τον άνθρωπο καλύτερο... Ο ζευγάς του θα συνεχίσει να το καλλιεργεί κι εσύ, φίλη και φίλε, κόπιασε να ξαποστάσεις και να σε φιλέψει με τα καρπίσματά του... Συνεχίζουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου