Στον Γ. Σεραφίνο...
Σε αποχαιρετούμε σήμερα Αλέξη Πάρνη... Εσένα που μαζί με τον πατέρα σου έσωσες μια οικογένεια Εβραίων τις μαύρες μέρες του 1942. Εσένα που πολέμησες στη Γεφυρα Κολοκυνθούς στο Περιστέρι τους Γερμανούς ναζί. Εσένα που ξαναπολέμησες τους νέους κατακτητές, τους Εγγλέζους και τα ντόπια καθάρματα που τους στήριξαν. Τραυματίστηκες τον Δεκέμβρη του 1944 μπροστά στο Εθνικό Θέατρο που αυτές τις μέρες είναι κατειλημμένο. Ένα μικρό αδιόρατο κόκκινο νήμα ίσως κάπου αχνοφαίνεται... Θεατρικός συγγραφέας εσύ, σπουδαστές θεάτρου αυτοί... Εσένα που βρέθηκες στο Μπούλκες και στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Εσένα μεγάλε ποιητή και συγγραφέα. Δύο φορές "συναντήθηκα" μαζί σου. Στις 926 σελίδες της "Οδύσσειας των διδύμων". Της μεγάλης αυτής ιστορίας του τόπου και της πολιτικής προσφυγιάς. Και στις λιγότερες σελίδες του "Γεια χαρά, Νίκος"... Άλλη πικρή ιστορία... Μακριά από τον τόπο... Τυχερός που σε "γνώρισα"... Θα φροντίσω να "συναντηθώ" και με το υπόλοιπο μεγάλο σου έργο. Καλό ταξίδι Καπετάνιο...
Σ' έναν καινούριο σύντροφο
Απόψε στ' αμπρί μας έγινε μια απλή τελετή
Ένας καινούριος πάτησε στο κατώφλι του κόμματος.
Ήταν ένας πολεμιστής του Βίτσι
Με το παράσημο της νιότης στην καρδιά
Με το παράσημο του Γράμμου στα στήθια.
Απόψε στ' αμπρί μας έγινε μια απλή τελετή.
Ένας Επίτροπος αρματωμένος με μάουζερ και φισεκλίκια
Που 'χε δει το κόκκινο λάβαρο
Ν' ανεμίζει στο κατάρτι της Ακροναυπλίας
Όταν η μαύρη θύελλα μάνιαζε να το κουρελιάσει
Ένας επίτροπος αρματωμένος με τη στερνή παραγγελιά των νεκρών μας
Που 'χε δει την Άνοιξη
Στο γελαστό στόμα του μελλοθάνατου Σουκατζίδη.
Ένας επίτροπος με τα χέρια σημαδεμένα από τις χειροπέδες της ασφάλειας
Που 'χε είκοσι χρόνια θητεία
Στο στράτευμα της λευτεριάς
Άνοιξε σαν τις φτερούγες του αετού τα χέρια
Έσφιξε το καινούριο ξεπεταρόνι στην αγκαλιά του
και είπε:
Καλώς όρισες σύντροφε!
Εδώ που 'ρθες να 'σαι δίκαιος σαν τον ήλιο
π' ανατέλλει για όλους τους ανθρώπους.
Εδώ που 'ρθες πρέπει να 'χεις τα χέρια σαν τη βαριά
Για να γκρεμίζεις τις Βαστίλλες.
Εδώ που 'ρθες πρέπει να 'χεις τα χέρια απαλά
Για να χαϊδεύεις τις πληγές του λαού μας.
Καλώς όρισες σύντροφε!
Τώρα είσαι ένας τραγουδιστής στην πολύβοη χορωδία του κόσμου
Όπου διευθύνει η μπαγκέτα της λευτεριάς
Το μαχητικό εμβατήριο της ειρήνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου